- Deelnemers: Tristan Tolhoek, Franjo Vucoje, Adam/Amir Hassan, De broers Mikkael en Mousslim Mazaev
Het is de eerste keer dat een dergelijke ontmoeting word georganiseerd.
Deze ontmoeting voor deze allerkleinsten is een enige kans om toch eens kennis te maken met het wedstrijdgebeuren. En daar was het de organisatie ook om te doen.
Voor de meeste kinderen komt er ook veel stress bij te kijken. Niet alle ouders zijn zich hier spijtig genoeg niet van bewust.
Het merendeel van de kinderen die aanwezig waren (+- 50) doen amper enkele maanden aan Judo. Sommigen 3 maanden, anderen al 1 – 2 jaar.
Voor iedereen was het alleszins de allereerste keer dat zij dit mochten meemaken.
Het zou een hele goede leerschool naar de toekomst worden.
Alle deelnemers moeten elk 3 kampen afwerken.
|
|
- Tristan Tolhoek die steeds zeer goed zijn best doet op de trainingen, komt als eerste aan de beurt.
Na een kleine 2 jaar aan judo te doen verschijnt hij supergemotiveerd in de sporthal.
Hij dient 3 kampen af te werken. Hij verslaat zijn 1ste tegenstander meteen met IPPON score (= de hoogste score) en dan nog met een SEOI NAGE (schouderworp), de moeilijkste worp in deze leeftijdscategorie.
Ook zijn 2de kamp wint hij met 2 x YUKO score door O-SOTO-GARI.
In zijn 3de kamp weert hij zich supergoed, maar laat zich uiteindelijk verrassen en verliest maar nipt met een YUKO score. Dit alles is het resultaat van oplettendheid & discipline op de trainingen! Mooi werk...doe zo voort Tristan.
|
Het moet gezegd worden dat het een superleuk initiatief was...Normalerwijze bestaan er geen tornooien voor 7 - 8 jarigen. Ook de organisatie verliep zeer vlot.
Alleen is het superspijtig dat er toch ouders bestaan die kinderen van deze leeftijden de volle lading geven wanneer deze verliezen!
Er mag zelfs geen sprake zijn over een competitie...maar wél van een ontmoeting tussen kinderen, die nog alles moeten leren...leren omgaan met het judogevecht op zich...leren omgaan met de stress die er bij komt kijken...De meeste kinderen van deze leeftijden komen voor het eerst in een grote sporthal terecht...met heel veel lawaai van een menigte rondom hen... van ouders en supporters...voor het eerst leren luisteren naar een coach..leren luisteren naar een scheidsrechter...de ceremonie die zich afspeelt op een judomat tijdens een tornooi...de judomat betreden, groeten, beginnen, stoppen en noem maar op. Je kan dit wel vergelijken zoals een kind die moet opkijken naar een reuze Dinosaurus
De bedoeling van dit alles, zowel op training als op tornooi, is van kinderen wel op te voeden en hen dingen aan te leren.
Kinderen mogen zeker niet op dergelijke manier gepushed of berispt worden wanneer zij verliezen. Voor hen komt dit vernederend over, zeker wanneer dit ook nog eens in het openbaar gebeurt.
Het is helemaal niet de bedoeling om destructief te werk te gaan of om kinderen te demotiveren. Hier bereikt men totaal niets mee.
Trouwens, daar dienen ervaren en gediplomeerde trainers en/of coachen voor. Wij kennen het kind van op de trainingen.
Wij weten wat het kind al of niet kan op de judomat, zowel op motorisch, psychisch en fysisch vlak. Elke les leert het kind iets bij. Het ene kind al wat vlugger dan het andere.
Ook de duur van het judo beoefenen, leergierigheid, de discipline, het respect t.o.v. andere leerlingen en leraars tijdens trainingen spelen hierbij een hele grote rol.
Geduld...blijven oefenen...luisteren en heel goed opletten tijdens de lessen zijn uiteraard een grote must !
En plezier beleven aan uw sport is van primair belang...met of zonder tornooien !!!
|